V knigu odnogo iz krupnejshikh predstavitelej russkoj realisticheskoj literatury XX veka Borisa Konstantinovicha Zajtseva (1881 - 1972) voshli kak proizvedenija dorevoljutsionnoj poloviny ego tvorchestva (roman ` Zvezda`), tak i bolee pozdnie (povest `Strannoe puteshestvie` i roman `Zolotoj uzor`), rasskazyvajuschie o ljubvi, istinnoj i lozhnoj, o svjazi cheloveka so vsem okruzhajuschim mirom, o postizhenii vysokogo smysla zhizni cherez priobschenie k prirode i ochischenie stradaniem.