Liryczna (o)powiesc zlozona z rozdzialow, z ktorych kazdy jest odrebna caloscia. Podrozujemy samochodem, pociagami i autostopem. Spacerujemy ulicami starych europejskich miast. Pomiedzy haustami piwa i dymu slyszymy slowa, ktore zdradzaja poetycka wrazliwosc mowiacego. Jednoczesnie brzmia szczerze i zwyczajnie.
Historie z zycia autsajderow opowiedziane niemal slangowa "gadka". Zadan chetnie zapuszcza sie w zaulki rzeczywistosci. Robi to z humorem, omijajac patetyczne mielizny. Jego bohaterowie, ktorych mozna by posadzic o hedonizm, probuja radzic sobie z rozpacza, samotnoscia i pustka. Przez Europe droga wiedzie w przeszlosc. Narrator wraca do wieku dojrzewania - meczow pilkarskich, wodki, szalenstwa, porno i incestu. Nie sa to slodkie wspomnienia. Mimo to w opowiesci lsnia na gorzej niz antyseptyczne wiedenskie kobiety.