Sinirlarinin mayinlarla, insanlarinin aga ve jandarma korkusuyla cevrili oldugu bir kentte dogdu Bekir Yildiz. Yalniz dogdugu kentin degil, ayni yazgiyi paylasan tüm dogu insaninin sorunlarini, yüzündeki sark cibani gibi yüreginde tasidi. Alman ekmeginin acisini tadip, emegin yaninda ve aydinlanma mücadelesinin icinde yer aldi. Tanikliklarini ve yasadiklarini, öykülerinin temel taslari olarak kullandi. Dünyamiza, zaman araligindan bir Bekir Yildiz yagdi. Edebiyata kendi sesini armagan edip, yildiziyla bulustu.