Bekkenfysiotherapie heeft zich aanvankelijk vooral ontwikkeld als behandeloptie. De specifieke diagnostische mogelijkheden door de bekkenfysiotherapeut zijn echter in de afgelopen jaren steeds verder uitgebreid; derhalve wordt de term bekkenfysiodiagnostiek geïntroduceerd.

Wetenschappelijk onderzoek heeft zich tot nu toe meer gericht op de behandeling van bekken- en bekkenbodemgerelateerde klachten. Evidence-based practice zal benut worden om de bestaande bekkenfysiotherapeutische diagnostiek te beschrijven.

Na een inleiding over de ontwikkeling, plaats en het juridisch kader wordt de bekkenfysiotherapie annoNU beschreven. Vervolgens komen de functionele anatomie, de indicaties bekkenfysiotherapie, prevalentie en risicofactoren aan de orde. Een groot deel van het boek is gewijd aan het beschrijven van het bekkenfysiotherapeutisch onderzoek. Daarna wordt stilgestaan bij het klinisch redeneren, de bekkenfysiotherapeutische diagnose en het behandelplan.

Het bekkenfysiotherapeutisch consult krijgt apart aandacht. En vervolgens is een hoofdstuk gewijd aan specifieke doelgroepen binnen de diagnostiek door de bekkenfysiotherapeut. Als laatste komt de samenwerking met andere disciplines aan de orde en wordt de Nederlandse situatie met de internationale vergeleken.