Tu wszystko jest mozliwe: w przydomowym sadzie mieszka zloty jez, drozka pod lasem prowadzi do zaczarowanego miasta, a w ciemnym pokoju nie trzeba sie bac, bo wlasnie tam spotkasz przy odrobinie szczescia Spiaca Krolewne albo Tomcia Palucha. Smieja sie do nas niebo, obloki i kwiaty, i tak latwo zrozumiec mowe zwierzat. Czar? Magia? Tak, najprawdziwsza magia poezji Ewy Szelburg-Zarembiny. Warto ulec temu czarowi.