Brazylijka Heloneida Studart byla bezkompromisowa i nieugieta krzewicielka feminizmu, aktywna dzialaczka polityczna, a przede wszystkim - choc tworczosc literacka nigdy nie byla jej glownym zajeciem - genialna pisarka.
W rodzinie Nogueira Alencar kobiety nie mialy szczescia. Zanim Maria odkrecila gaz, starannie uszczelnila kuchnie w swoim domu; napisala tez bilecik z zaleceniem, by jej osiem pamietnikow przekazano siostrzenicy. Teraz Mariana co rano wynosi na taras paczke zawierajaca sekretne zapiski ciotki i zafascynowana wpatruje sie w szary papier pokryty stemplami.
Mariana dobiega czterdziestki. Wciaz jest piekna i wzbudza pozadanie. Zbuntowala sie - podobnie jak kiedys Maria - przeciwko rodzinnej tradycji, ktora skazuje jedna z corek na staropanienstwo, by mogla opiekowac sie matka. Jej siostra Leonor od dziesieciu lat bezskutecznie stara sie o dziecko i pielegnuje w sobie nienawisc do meza, ktory podczas nocy poslubnej zakwestionowal jej dziewictwo, bo niewystarczajaco krwawila. Gdy pewnego dnia dostaje od zakochanego w niej biedaka buteleczke z arszenikiem, nie ma najmniejszej watpliwosci, co zrobic z jej zawartoscia...
Powiesc napisana po mistrzowsku, pelna gwaltownych namietnosci, niespelnionych marzen i dziedziczonej z pokolenia na pokolenie nienawisci. Przejmujace studium kobiecego buntu przeciw niesprawiedliwosci losu i spolecznym ograniczeniom.