Lev Smirnov prinadlezhit k pokoleniju poetov, pri­shedshikh v literaturu v kontse 50-kh godov XX veka. Stikhi ego privlekajut sochnostju krasok, vnutrennej energiej, slitnostju so stikhiej razgovornoj rechi, blizostju k folkloru. O chjom by ne pisal poet - o segodnjashnem dne ili o svojom detstve, sovpavshim s vojnoj, o russkoj pri­rode ili o ljubvi, - vsjudu on stremitsja ulovit zhivuju svjaz vremjon i pokolenij, postich garmoniju mira.