(...) "Nie lezy w moich intencjach zagluszanie niektorych glosow, by wsluchiwac sie w inne, lecz chcialbym uslyszec wszystkie tony symfonii, chocby nawet dysonans mial mi draznic ucho. Nie tracac z oczu mej mysli przewodniej - sacrum kobiecosci, zawsze jakos en filigrane obecnej - chce ogarnac caly rod niewiesci, przesledzic, jak kobieta byla postrzegana, jak postrzegala siebie. Znaczy to, ze bardziej wnikliwie, niz w mych poprzednich ksiazkach, zajme sie Historia (szczegolnie historia Zachodu) i ze bede sie przygladal blizej aspektom ludzkim niz nadprzyrodzonym, bardziej materialnym niz duchowym, niechlubnym niz wznioslym. Nie poswiece, to oczywiste, rownej uwagi wszystkim mitom, czy wszystkim wyobrazeniom, ani tez wszystkim kobietom. Temat jest niewyczerpalny, przejme wiec za swoja maksyme Nicolsa Boileau: "Czesto nadmiar ogranicza materie."
ze Wstepu