Gedichten met zwart-wit afbeeldingen van Hannie Rouweler (schilderijen en tekeningen). Nawoord: Nicole Van Overstraeten...Hoewel het eerste gedicht in de bundel, In de dageraad ligt het geheim, aansluit bij het prozagedicht Aube van Rimbaud, nuanceert de dichteres: neen, de ochtend is geen geheimzinnige godin, wier immense lichaam het kind in haar wil omarmen. Bij het ochtendgloren is er licht en muziek, tussen hoge varens glinstert zilver. Het beeld van een huis, de stem van haar vader, doemt op: het is alsof letters dwarrelen in de mist die laag hangt, vlak boven de grond. Maar de herinnering ebt weg en de leegte zoekt verder. Het beeld van de dwarrelende letters van het alfabet is een prachtige metafoor voor het mysterie van de poezie. Maar Hannie refereert in dit gedicht ook naar haar vader, ze herinnert zich het huis waarin ze opgroeide. De leegte zoekt verder, zegt ze. Een ontregeling die kan tellen: Hannie voegt aan een abstract begrip een menselijke eigenschap toe!