"Hamlet po polsku" to wazna propozycja we wciaz traktowanej po macoszemu dziedzinie przekladu tekstow dla sceny. Laczac ustalenia najnowszej teorii przekladu z analiza dyskursu i teoria dramatu, autorka opracowuje spojna i funkcjonalna metodologie badan translatologiczno-teatrologicznych oraz demonstruje mozliwosci jej praktycznego zastosowania na przykladzie najwazniejszego tekstu europejskiego kanonu - "Hamleta" Szekspira. Szczegolowe analizy porownawcze czterech wspolczesnych polskich przekladow "Hamleta" - Brandstaettera. Iwaszkiewicza, Slomczynskiego i Baranczaka - stanowia najlepsze swiadectwo trudnosci i pulapek przekladu tekstow dla sceny.