Neste ensaio analízase a repercusión da perpetuación dos valoresmorais da Igrexa católica na discriminación das mulleres durante oproceso de construción do sistema liberal no Estado español e enGaliza (1812-1936), así como na reducida dimensión das protestaspromovidas polo descontento fronte a estes agravios.Deste xeito, se ben xa na Constitución de 1812 enunciábanse comoprincipios esenciais do dereito a liberdade e a igualdade dosindividuos (e son estes o principal leitmotiv da conflitividade social de carácter reivindicativo durante o século XIX), as mulleresficarían excluídas destas premisas até 1931.Nesta discriminación xogarían un papel esencial tanto a reprodución da conversión dos pecados en leis a través do Estado liberal confesional como o monopolio da Igrexa católica na fixación das directricesmorais que debían de imperar nas institucións educativas e nos espazos de socialización e ocio, ocupando un lugar principal a protección dos valores tradicionais ligados á familia e á sexualidade.Os principios vinculados á moralidade nestes dous últimos ámbitosserían un puntal clave no contrapeso aos primeiros ecos feministas daIdade Contemporánea en Galiza. Uns ecos que se fixeron ouvir acontracorrente e que son pezas fundamentais no camiño cara aerradicación da discriminación de xénero.