Op 1 juni wordt de debuutroman van Thea Pruim op de markt gebracht. Hoewel, debuutroman, de uitgever beweert dat mevrouw Pruim onder pseudoniemen al het nodige succes geboekt heeft. In ieder geval biedt de onbekendheid van de schrijfster de mogelijkheid om zonder verwachtingen vooraf aan haar boek te beginnen. Een boek dat moeilijk in een hokje te plaatsen is, aangezien het een mix biedt van thriller, fantasy en een psychologische roman.

In "Het vierde kind" draait het om Annelies die door Kraai, een bezoeker vanuit het rijk der doden, wordt aangesproken. Dit gegeven doet natuurlijk veel denken aan de vele televisieseries over mediums die misdaden oplossen. De verhaallijn volgt een patroon dat vergelijkbaar is met deze series. Door middel van "visioenen" leert de lezer langzaam maar zeker steeds meer over het leven van ene Carla, haar verloren dochter en de zoon die de plek van de dode zus moest invullen. En ergens hangt dit allemaal samen met een paar verdwenen meisjes.

"Het vierde kind" bevat bijna alle ingrediënten die je nodig hebt voor een spannende thriller: een misdadiger die jonge meisjes ontvoert, contact met gene zijde, psychologische kindermishandeling, inzicht in de psyche van de hoofdpersonen. Een prima verhaal, dat je makkelijk in één keer kunt uitlezen.

Het enige ingrediënt voor een superboek dat ontbreekt is de verrassende plotwending. De kwaliteit van een thriller staat of valt bij het vermogen om de lezer op het verkeerde been te zetten. Helaas heeft dit boek dit vermogen niet. Door de enorm goede beschrijving van de psyches van de hoofdpersonen lukt het al snel om verbanden te leggen, die aan het eind inderdaad blijken te kloppen.

Dat is natuurlijk geweldig voor je ego (vooral als je het bij andere thrillers echt altijd bij het verkeerde eind hebt), maar voor de wow-factor van een boek is het helaas wat minder.

"Het Vierde kind" is hierdoor een absolute topper voor iedereen die helemaal wil gaan voor de psychologie: waarom mishandelt een moeder haar kind zo, wat voor effect heeft dit op het kind? Een absolute topper ook, in de zin dat je als lezer eigenlijk niet in staat bent de misdadiger ook maar iets te verwijten. Ook is het erg interessant voor iedereen die graag leest over geesten en mediums. Voor de liefhebber van spannende thrillers is het echter wat minder geschikt.