Kniga, posvjaschennaja sudbe vydajuschegosja poeta Drevnego Rima Gaja Valerija Katulla (I vek do n.e.) pogruzhaet chitatelja v mir istorii, napolnennyj burnymi sobytijami perioda krizisa rimskoj respubliki. Lirika Katulla, ego pylkij kharakter, slozhnye vzaimootnoshenija s druzjami i nedrugami, derzkoe otnoshenie k silnym mira sego, strastnaja ljubov k samoj besputnoj krasavitse Rima pozvoljajut oschutit zhivoe dykhanie toj dalekoj epokhi.