Ta ksiazka powstala z glebokiego przekonania, ze warto przywrocic Wyspianskiego nam samym. Wiek XX zaczal sie dla nas wtedy, gdy w Krakowie ruszyl pierwszy elektryczny tramwaj i gdy publicznosc zgromadzona w Teatrze Miejskim uslyszala po raz pierwszy pytanie "Co tam panie w polityce?".

Zarysowana tu mitologia artysty wiele zawdziecza korespondencji Wyspianskiego, szczegolnie listom z podrozy artystycznej po Europie w latach 1890-1894. Doswiadczenie jakie wowczas zdobyl stalo sie fundamentem calej pozniejszej tworczosci autora Wyzwolenia. Wylania sie z tych listow portret artysty zmagajacego sie ze swoim czasem w historii i miejscem na mapie Europy. To obraz buntu jednostki gleboko zakorzenionej w wieku XIX i rownoczesnie gwaltownie pozadajacej zmian, jakie niesie wiek XX. Europejska sztuka wczesnego modernizmu rozpieta miedzy Wagnerem a Picassem, miedzy Mickiewiczem a Witkacym jest wlasciwym tlem dla dziela Wyspianskiego - jednego z niedokonczonych projektow polskiego modernizmu.