Yeterince iyi konusmadigim icin degil, yeterince küstah ya da yüzsüz olmadigim icin ve size, duymaktan hoslanacaginiz seyler duyurmadigim, yakinan, inleyip sizlanan, bana yakismayacagini düsündügüm bir sürü sey yapip söyleyen bir Sokrates göstermedigim icin hüküm giydim ben. Cünkü siz, baska suclananlardan böyle seyler duymaya alisiksiniz. Ama ben, ne az önce tehlike korkusuyla özgür bir insana yakismayacak seyler yapmak gerektigini düsündüm, ne de simdi pismanim, kendimi böyle savundugum icin. Kendimi böyle savunup ölmeyi, asagilik seyler yapip yasamaya yeg tutarim.Tüm zamanlar icin bir dürüstlük, onur, yüreklilik dersi...... Ünlü savunmasiyla, ölümün esiginde yaptigi bu uzun konusmayla insanliga bambaska bir sey daha armagan ediyor Sokrates. Bütün o düsünsel sorunlarin, akil yürütmelerin, sorgulamalarin ötesinde, heyecanla okunan, essiz bir yazinsal metin ve bu metnin icinden yükselen, felsefeyle hic ilgisi olmayan bir okuru bile heyecanlandiracak güzellikte bir insanlik, onur, yüreklilik dersi armagan ediyor. Öyle bir armagan ki bugün bile sasirtiyor, ürpertiyor bizi. Ve biliyoruz ki bugün de tehlike gecmis degil. Bugün ya da yarin, birimiz, herhangi birimiz, hepimiz, düsüncelerimiz, yazdiklarimiz, surada burada konustuklarimiz nedeniyle yargiclar önüne cikarilabiliriz, hapisle, ölümle tehdit edilebiliriz ve bir savunma hakki verilirse eger, yine o ünlü tümceyle baslamak zorunda kalabiliriz söze Beni suclayanlar üstünüzde ne izlenim birakti Atinalilar, bilmiyorum.