Oni te, kto zaduvaet ogon v nashikh ochagakh. Te, kto skripit polovitsami v starykh domakh. Oni zhivut v duplakh mertvykh derevev, pischat myshinymi golosami i smotrjat iz provalivshikhsja okon razrushennykh khramov.
Oni — dukhi, pravjaschie etim mirom, a ljudi lish pomekha dlja ikh shalostej, igrushki v ikh rukakh… Oni smejutsja nad nami, no opasajutsja tekh, kogo nazyvajut zaklinateljami.