Ben her seyi yazdim. Seni, beni, akittiklarimizi,kandirdiklarimizi, utandiklarimizi...Ben her seyi yazdim. Yolumdan yürüyerek degil kosarakpesime düsen sevdani da... Gözlerini kapatarak sevisen bir adam tanidim.Onunla gözleriyle sevisen bir kadin tanidim.Ve ayni rüyayi ayni uykuda paylasan iki kisi tanidim...Sen ve Ben...Sen ve ben ayni yastikta ölebilirdik öyle demistik. Hatirladim...Ne zaman ki ask kapiya dayandi, hesap sormaya basladi.Konusacak hali kalmadigini anladi. Aldi basini düstü yollara.Sehirleri dolasti. Belki kalbine bir sahit aradi belki de suc ortagi.Ama daha da yalnizlasti...Kah trende, kah vapurda, kah bir kafede. Hep bir sarki vardi dilinde,nihavend. Kulaklarinda cinliyordu sesler. Sözler duyuyordu seslerden.Durmuyor, cümleler kuruyordu.Susturun su calgilari, ona bir yalan söyleyecegim... diyordu.Anilari bir türlü unutamiyordu...Terk edilmisti, vazgecememisti. Ölesiye özlemisti, söyleyememisti.Icinden bir ciglik atti. Ciglik dagildi, paramparca oldu.Onlarca cümleden geriye tek bir söz kaldi, o da son sözü olduBir Daha Yüzümü Görmeyeceksin