herkes kendi gönül serüvenini yasadi söz vermis dizelerde... heyecanla beklenen, üzerinde kösesi kivrilmis eski zamani resmeden pulun oldugu, kirismis zarfin icindeki ask mektubunu getiren postaciydim cogu kez... yadigar oldu dizeler, bazen uzaktaki sevgiliye; bazen bir dokunma mesafesinde, bir gözden digerine... hep degil midir ki; en son yasanan ask -icin icine sigmaz ya- en büyüktür, söz verilmis olandir ve söz verilmis asklar hep yasanir bir bahardan digerine... ama son dem geldiginde bilirsin ki sadece bir kisiye söz verilmistir... ben de söz verdim... ve ona adiyorum söz vermis dizeleri... canim anneme... ben size bir mektup getirdim...