W roku 1986, na pewnym towarzyskim przyjeciu w stanie Connecticut, Yehuda Nir wdal sie w rozmowe z jednym z zaproszonych gosci. Po kilku minutach zaszokowani rozmowcy rozpoznali sie jako dwaj szkolni koledzy ze Lwowa. Okazalo sie, ze sa jedynymi sposrod szesciuset uczniow tej szkoly, ktorzy przezyli Zaglade. Pod wplywem tego spotkania, odpowiadajac na wewnetrzny imperatyw, Yehuda Nir zaczal pisac swoj niezwykly pamietnik.

Te wspomnienia zydowskiego dziecka z lat wojennych, to wazna lektura dla Polakow. Spisane po latach, budza zaufanie, chocby dlatego, ze Yehuda Nir nie upieksza siebie. Wojna w tej ksiazce jest straszna, los Zydow - wstrzasajacy, hitlerowcy - podli. Ale i on sam, narrator, Juliusz Grünfeld alias Julian Heybowicz, chlopak dojrzewajacy w sytuacji smiertelnego zagrozenia, walki o przezycie wlasne i najblizszych, sympatyczny nie jest. Mistrzowski jest ten autoportret z utraconego dziecinstwa, bez retuszu. Jednak ksiazka Yehudy Nira jest nie tylko dokumentem czasow pogardy. Pokazuje ona, jak obok siebie istnialy dwa swiaty: polski i zydowski. Towarzyszac Autorowi ogladamy nasz (polski) swiat i okupacje jego oczami. To nie jest ksiazka o Zydach, Polakach, Ukraincach, Niemcach, ale o swiecie bez iluzji, ogladanym z perspektywy smiertelnego, trwajacego piec lat zagrozenia.
- ks. Adam Boniecki