Jurgik ez du inoiz logurarik izaten ohera joateko unea iristen denean. Pixa egiteko gogoa izaten du, edalontzi bat ur eskatzen du, berriz ere afaltzeko prest izaten da, eskolarako egiten hasi baina bukatu ez duen marrazkiaz gogoratzen da, eta gurasoei oihuka deitu arren haiek ez diotela kasurik egiten ohartzean, biziki haserretzen da. Zazpi gau tortura hutsa dira gurasoentzat, baina baita lasaitu ederra eta ezusteko atsegina ere.