Architektura i sztuka posiadaja swoje autonomiczne cele. Jednak w teorii, w praktyce zawodowej i rzeczywistosci przestrzennej te dwie dziedziny tworczosci stykaja sie, nakladaja, przenikaja, uzupelniaja. Chociaz sa samodzielnymi obszarami aktywnosci, posiadaja podobne skladowe. Wiele zadan projektowych i przedsiewziec artystycznych odwoluje sie do wspolnych wartosci formalnych, plastycznych, estetycznych. Przestrzen architektoniczna i swiat sztuki wyznaczaja wielowymiarowy obszar dzialan tworczych,, gdzie idee, formy, wydarzenia moga sie dopelniac, przeciwstawiac sie, wzajemnie inspirowac. Tworczosc jest poruszaniem sie w tym aktywnym srodowisku. NI obowiazuja tu ani proste zasady, ani bezposrednie zwiazki, ani gotowe rozwiazania. To wlasnie jest labirynt, labirynt interaktywny zlozony z utworow dokonanych oraz nieskonczonych nowych mozliwosci, w ktorym poruszanie sie jest poszukiwaniem i odkrywaniem, kontemplowaniem i reagowaniem, przezywaniem i doswiadczaniem.