"Gnoj" to wstrzasajaca, a chwilami tragikomiczna historia rodzinnego piekla, opowiadana przez dziecko, ktore jest jednoczesnie obiektem przemocy i jej obserwatorem. Narrator opisuje rodzinny rytual przemocy: metodyczne, przypominajace tresure bicie, ktore jest wylacznie przyspieszonym kursem buntu i nienawisci. "Gnoj" to studium rodzinnych patologii, przede wszystkim kalekiego ojcostwa - niedojrzalego emocjonalnie, niezdolnego do komunikacji i do wyjscia poza uklad slabszy - silniejszy, a takze widziana oczami dziecka panorama wspolczesnego, jak i historycznego Slaska, proba zatrzymania jego niepowtarzalnego kolorytu, ale i ukazania tego, co zwykle wstydliwie skrywane.