Eto devjataja popytka, i on nachal ponimat, pochemu predshestvennikam ne vezlo. Neobitaemyj ostrov, more, les - bez raznitsy: vezde lish smert. Znanija, pospeshno vbitye v golovu, i somnitelnye navyki, usvoennye za neskolko trenirovok, zdes nikogo ne vpechatljajut, i polzy ot nikh gorazdo menshe, chem ot pribivshejsja mestnoj ptitsy. I esche ljudi: mogut ubit, mogut spasti. I doroga dlja samoubijts, na finishe kotoroj karaulit vse ta zhe kostljavaja starukha s kosoj? ili koe-kto pokhuzhe.