Egemenligin kurumsallasmis alani olan bürokratik düzenegin dislilerine takilip kalmayi, ileriye dogru bir adim bile atamamayi görünürlestiriyor Sato ile Franz Kafka; sinirlarinin genisligi kestirilmeyen bir yerlesimde, Yeryazimci kahramaniyla, statükoyu kirmayi, iktidarin nerelere kadar yayilip örgütlenebilecegine iliskin bir taslak cikarmak deniyor; olanca mutsuzluklarina ragmen, özgürlesemeyen, belki de özgürlesmek istemeyen köylüleri o bildik, acili alayli bicemiyle okurun bilincine kaziyor.