Gerrate Zibilaren ondoren, eleberri honetako protagonistak Errusiaraino bidaiatzeko enkargua du. Gerraren gordinkeriatik babesteko Euskaditik Errusiara bidalitako umeen egoeraren berri jakitea zen Keparen ardura. Ez zuen, baina, lortu haraino iristea. Finlandiatik Errusiarako muga gainditu ezinik, Finlandian bertan ostatu hartzera kondenatzen du bere burua. Hasieran behin-behineko erabakiz, geroago eta iraunkorrago, azkenean bere burua betiko etxetik urrun onartzeraino. Aita deituz hitz egiten dion semeak, Telemako gaztea balitz bezala, ez du ez aitarik ikusiko, beharbada haren aholkuren baten beharrean ere gertatu bazitekeen ere: ETA, torturak...Kepak, bizitzaren eta egoeraren amarru maiz sahiestezinak medio, ez da etxera itzuliko; urrunetik ezagutuko ditu, hango, etxe aldeko hainbat gauza. Beste emakume, beste lur batzuk; baina Ulises euskaldunak bere buruan...