W listach Jaroslawa Iwaszkiewicza do corek znajdziemy kilka epok: historycznych, zycia jednej rodziny, zycia nadawcy i adresatek. Jest to korespondencja z okresu miedzywojennego, lat okupacji i PRL-u, ale wewnetrzne cezury znacza w niej rowniez wydarzenia rodzinne, rytm dziecinstwa, mlodosci, dojrzalosci i starosci. Iwaszkiewicz potrafil docenic i staral sie pielegnowac relacje laczace go z najblizszymi. Pisal do corek z Rabki i Kopenhagi, Sandomierza i Santiago de Chile, Gorzekalow i Rzymu. Dzieki tym listom na moment lektury stajemy sie rowniez domownikami na Stawisku. Wchodzimy do domu, ktorego atmosfere, daleka nieraz od sielanki, ksztaltowaly indywidualnosci wszystkich jego mieszkancow: Anny i Jaroslawa Iwaszkiewiczow, ich corek, wnukow, blizszych i dalszych krewnych, przyjaciol-artystow. Listy do corek Jaroslawa Iwaszkiewicza sa jak ten dom i ta rodzina. Zwyczajne i jedyne w swoim rodzaju.