Neste ensaio analízase a repercusión da perpetuación dos valoresmorais da Igrexa católica na discriminación das mulleres durante oproceso de construción do sistema liberal no Estado español e enGaliza (1812-1936), así como na reducida dimensión das protestaspromovidas polo descontento fronte a estes agravios.
Deste xeito,se ben xa na Constitución de 1812 enunciábanse como principiosesenciais do dereito a liberdade e a igualdade dos individuos (e sonestes o principal leitmotiv da conflitividade social de carácterreivindicativo durante o século XIX), as mulleres ficarían excluídasdestas premisas até 1931.
Nesta discriminación xogarían un papelesencial tanto a reprodución da conversión dos pecados en leis através do Estado liberal confesional como o monopolio da Igrexacatólica na fixación das directrices morais que debían de imperar nasinstitucións educativas e nos espazos de socialización e ocio,ocupando un lugar principal a protección dos valores tradicionaisligados á familia e á sexualidade.
Os principios vinculados ámoralidade nestes dous últimos ámbitos serían un puntal clave nocontrapeso aos primeiros ecos feministas da Idade Contemporánea enGaliza. Uns ecos que se fixeron ouvir a contracorrente e que son pezas fundamentais no camiño cara a erradicación da discriminación dexénero.