Frascati, gevestigd in de voormalige universiteitspedagogie De Lelie, was tot de opening van de stadsschouwburg in 1867 de belangrijkste concert-, theater- en 'polyvalente' zaal van Leuven, en werd in aankondigingen en persverslagen vaak gewoon aangeduid als 'het Theater van Leuven'. Door toedoen van haar dynamische uitbater, Jacques-Guillaume Cordemans, was Frascati het schouwtoneel van nationale en internationale sterren, en stond Leuven in de woelige tijden van de Franse Republiek, de Verenigde Nederlanden en het prille Belgie cultureel op kaart. Adolphe Everaerts, handelaar en cultuurminnaar, schreef een kroniek over deze periode: Quelques Souvenirs de la Salle Frascati a Louvain (1806-1870). Zijn verhaal heeft ook aandacht voor andere (muzikale) gebeurtenissen in de 19de-eeuwse Dijlestad en vormt zo een unieke getuigenis van deze boeiende, maar weinig bekende periode. De auteurs hebben alle feiten uit dit manuscript getoetst aan tijdsdocumenten (archieven, kranten, advertentiebladen, concertprogramma's, ...). Dit onderzoek bracht een schat aan nieuwe en opmerkelijke gegevens aan het licht.