Al zeven eeuwen lang wordt de dertiende-eeuwse volksheilige Fiere Margriet beschouwd als de 'eeuwige luister van Leuven'. De vroegste getuigenis over haar leven en dramatische dood stamt uit de jaren 1222/23. Eenvoud, onschuld en zuiverheid waren de deugden die haar werden toebedeeld. Later werd haar levensverhaal door vrome hagiografen bijgewerkt. In de negentiende en de twintigste eeuw werd het sterk geromantiseerd. Ofschoon nooit officieel gecanoniseerd, werd zij toch voor vele Leuvenaars en pelgrims die haar relieken in de Sint-Pieterskerk kwamen vereren een geestelijke krachtbron. Door talrijke kunstenaars, dichters en schrijvers werd zij geidealiseerd. Deze publicatie biedt een synthese van al wat over haar in 'woord, klank en beeld' werd verspreid.