Katalog sklada sie z dwoch czesci. Pierwsza to zbior esejow napisanych przez badaczy specjalizujacych sie w roznych dziedzinach humanistyki. Druga czesc zawiera reprodukcje prac z wystawy opatrzone miedzy innymi autorskimi komentarzami artystow.

Sztuka XX wieku zrezygnowala z prawa do lekkiego traktowania tematu. Dzielo odnoszace sie do historii musi przenosic uzasadnienie wyboru okreslonego wydarzenia historycznego. Ta odpowiedzialnosc wobec tematu, ktorego nie traktuje sie juz jako pretekstu, powoduje, ze w dzielach wspolczesnych odnoszacych sie do historii mamy do czynienia z glebokim zaangazowaniem swiatopogladowym artysty. Te dziela nie sa ilustracjami historii, tylko sa jej krytyka lub przetworzeniem. Tworcy przeprowadzaja wiele operacji artystycznych na historii. Najwazniejsze z nich to: przenikanie historii, jej naprawianie oraz wykorzystywanie jej symboli. Tym operacjom towarzyszy zroznicowany poziom powagi: od patosu do ironii*.

*Fragment eseju Marii Anny Potockiej Sztuka i historia.