Tradución do inglés de María Alonso Seisdedos.
«Na terraza elevadade Amarusio, mentres a luz dos outros mundos empezaba a perder obrillo, captei a vella e a nova Grecia na súa suave translucidez e así se conservan ambas na miña memoria. Decateime nese instante de quenon hai nin vella nin nova, só Grecia, un mundo concibido e creado aperpetuidade. O home que falaba deixara de ser de tamaño e proporcións humanas, convertérase nun coloso cuxa silueta se esfumaba para diante e para atrás co roncar grave e rítmico das súas oraciónsnarcóticas.»
En xullo de 1939, tras vivir nove anos en París e ante a ameaza da inminente invasión de Francia pola Alemaña nazi, HenryMiller acepta o convite do seu amigo Lawrence Durrell e, tras unhabreve excursión pola Dordoña, parte para Corfu, Grecia, onde estereside. Ata o 27 de decembro dese mesmo ano, cando regresa aos Estados Unidos por orde das autoridades norteamericanas, percorrerá o país eentrará en contacto coas súas xentes, establecendo lazos duradeiros de amizade entre outros co poeta Geórgios Seferiadis e o espléndidonarrador oral George Katsimbalis.
O coloso de Marusi, escrito en1940 en Nova York, é un diario inclasificable desa descuberta deGrecia e dos gregos, unha mestura de reflexións e descricións (depersoas e paisaxes), entre o poético e o prosaico, salpicado, porcontraste, de críticas feroces a todo o que o autor detesta do seupaís, e que suscitará en quen o lea hoxe fascinación e sen dúbidatamén, nalgunha pasaxe concreta, rexeitamento, pero, sobre todo, éunha lectura que deixa pouso vivo e fermentable