Kniga daet ne stolko literaturovedcheskij, skolko filosofskij, v samom shirokom i pochti zabytom smysle, podkhod k prochteniju Nabokova. Korrespondirujas s novymi i novejshimi trudami po teorii povestvovanija (Bakhtin, Zhenett), s `klassicheskoj` (Lejbnits, Spinoza) i ekzistentsialnoj (Sartr) filosofiej, eta rabota, pri vsej akademicheskoj strogosti i dokazatelnosti, polna azarta issledovanija i postizhenija zhivogo nabokovskogo teksta.