Motstanden hos dei norske lærarane er eit av dei mest kjende innslaga i kampen mot den nazistiske okkupasjonen av Noreg under 2. verdskrigen. Denne motstanden var særs prega av kjensler, ikkje fordi kampen viste fram så mykje heroisme eller var av spesiell dramatisk karakter, men fordi den syner kva som skjer når ei gruppe vanlege borgarar reagerer i møtet med brutal terror. Det går også fram at denne motstandskampen var særs kjensleladd som eit resultat av at desse borgarane ikkje var budde på at ein okkupasjonssituasjon skulle oppstå.

Dei som synte veikskap under denne kampen, vil sannsynlegvis aldri koma over det. Dei andre som fann uventa styrke i hjarta sine, vil kanskje alltid føla seg sterke. 

Reisa til leiren i Kirkenes og det som hendte før det, er døme på prøver vi alle kanskje kan bli utsett for. Det vi hovudsakleg kan læra er at menneska er i stand til verkeleg å stå for det dei trur på og at dei peikar ut sine leiarar utan omsyn til korleis den militære situasjonen utviklar seg. Det er av stor verdi at Gene Sharp, som den eksperten i studiar av ikkjevaldeleg kamp han er, har via interesse for Kirkenes-ferda. Så mykje meir fordi han er utlending. Studia hans avslører grundige kjennskapar til emnet og ei evne til å få fram dei viktigaste poenga som har tydnad for folk som spør seg kva verdi ikkjevaldelege motstandskampar kan ha for liknande situasjonar i framtida.