Tytus - legionista, trybun, prefekt pretorianow, wreszcie imperator. Z jednej strony bezwzgledny zolnierz, z drugiej lagodny i sprawiedliwy wladca, wrazliwy poeta.
Jego towarzysz, Serenus, spisuje wspomnienia z wyprawy, jaka u boku Tytusa odbyl do Palestyny. Widzial jak rodzi sie jego milosc do zydowskiej krolowej, Bereniki. Celem wyprawy bylo jednak stlumienie wojny. Nie chcac dluzej sluzyc Rzymowi, Zydzi podjeli wyzwolencza walke. Legionisci spalili miasta, zburzyli swiatynie i ukrzyzowali setki osob. Serenus obawia sie o los Imperium. Czy ten "Bog Jedyny" Zydow i uczniow Chrystusa jest prawdziwy? A jesli wybuch Wezuwiusza, ktory unicestwil Pompeje, jest znakiem jego kary?...
Niczym autentyczna kronika wydarzen, powiesc Maxa Gallo obfituje w realistyczne opisy, oddaje dramat i okrucienstwo wojny.