Niniejsza praca opisuje powstawanie i ewolucje papieskiej polityki dotyczacej krucjat baltyckich w ich pierwszym stuleciu - od ogloszenia przez Eugeniusza III wyprawy krzyzowej przeciwko poganskim Slowianom w 1147 r. do konca pontyfikatu papieza Innocentego IV w 1254 r.

Naswietlajac zaleznosci miedzy prawem, teologia czy polityka a duszpasterskim zadaniem Kosciola, ksiazka ta poddaje analizie stanowisko papiezy oraz przyczyny i sily stojace za zmianami, jakie w nim zachodzily. Bada spojrzenie Rzymu na kampanie, gloszone intencje, uzyskane korzysci, opisuje rowniez rozmiary papieskiego zaangazowania w organizacje i wcielanie w zycie wypraw. Omawia takze opinie poszczegolnych glow Kosciola co do charakteru oraz znaczenia tych wypraw, probujac jednoczesnie odpowiedziec na pytanie, czy dla wladcow Rzymu byly one rownie wazne jak ekspedycje do Ziemi Swietej.