A decisión de abandonar Madrid para sempre presentóuse en forma deepifanía una mañá de inverno, mediados os anos noventa do séculopasado. 1995, creo. Mes de marzo, probablemente. A iso das 8:45.Estación de Barrio de La Concepción. Liña 7. Cor laranxa. Chovía.Que xa é mala hostia que chova en Madrid. Quen sabe, se non choveseaquel día pode que nunca acabase aquí. Pode que as cousas fosenben distintas para todos. Pero aquela mañá de hai case que vine anosMarcos aínda non nacera, e non había ninguén ao seu cargo paraevitar que chovese.se.