Git. Kapan. Yeterince yol biriktirdin. Kücük kasabalardan aksamlarin var. Sabah indigin sehirlerin bugulu kalbi senin. Her caresizlikten binlerce dalginlik edindin. Bir gölge bilgisi olduysan, isiklari unutma. Hayal icin, aci verdigin kadinlarin kirpikleri yeter. Güzel pismanliklarin var. Sevinclerini azimsama. Kac cocuk, hayatina bosluk olarak ekledi seni. Kac hayattan yalnizligin var, ömrünü büyütecek. Ne kadar aci verirse versin, seni doguran bir kalabaligin oldu. Dersini tenha calistin. Incinmek icin kimse gerekmiyor sana. Zehir yüzügün gögüs kafesinde. Yilan isliklari kilavuzun olsun. Git. Yanlisi olmayandan koru kendini. Dag kovuklarinin rüyasini uyu. Gecenin sahibi korku degil her zaman. Üstünü örtecek bir yurtsuz bulunur elbet. Mahserini sev. Onu sen kurdun.Tas bile yalniz kendisi degil. Git. Kapan. Gör, yalnizligin yatismaz kalabaligini...