Leonid Ivanovich Dobychin – talantlivyj i neobychnyj prozaik nachala XX veka, v bukvalnom smysle «zatravlennyj» partijnoj kritikoj, – on slishkom otlichalsja ot pisatelej, vospevavshikh kommunizm. Dobychin pisal o samykh obychnykh ljudjakh, ozabochennykh ne mirovoj revoljutsiej, a sobstvennoj zhiznju, kotorye plakali i smejalis, radovalis malenkim radostjam zhizni i ogorchalis melkim zhitejskim neurjaditsam, zhili i umirali.