Un magnífico xogo dramático no que a unidade temporal parece romperse ao longo dunha ""historia"" que parece lineal e que devolve circular, elíptica, para comprendermos finalmente o drama que subxace en escena e que, pese a súa evidencia, parecer que non se quere presentar con claridade. Como o autor nos evoca nunha das citas literarias da páxina de agradecementos, tomando palabras das Sátiras de Horacio: ""Quitádelle o ritmo e o tempo, cambiade a orde das palabras, poñendo ao principio o que vai no derradeiro lugar e atoparedes os membros dispersos do poeta"".