In tal van publicaties en kranten verschenen vrij snel na de brand van
Leuven (25-27 augustus 1914) de eerste getuigenverklaringen.
Verschillende slachtoffers van die Duitse brandschatting schreven hun
verhaal in dagboekvorm neer. In dit cahier proberen we een aantal van
die - veelal onuitgegeven - getuigenverslagen te bundelen. In een eerste
reeks zijn getuigenissen over de brand zelf samengebracht. Een tweede
reeks bevat getuigenissen die zijn opgetekend door bewoners die na een
paar maanden hun stad opnieuw opzochten en de toestand beschrijven. Een
derde reeks vormen enkele getuigenissen van mensen die door de Duitse
bezetter uit Leuven gedeporteerd werden naar een van de strafkampen.
Daarin beschrijven zij hun wedervaren ginds. Het fotomateriaal is
grotendeels afkomstig van een fotoalbum dat nog maar recent aan het
stadsarchief werd geschonken. Zij vormen een goede iconografische
aanvulling op de getuigenverklaringen.





Marika Ceunen studeerde in 189 aan de KU Leuven af als licentiaat in de
geschiedenis (medievistiek) en behaalde er een jaar later ook de graad
van licentiaat in de archivistiek. Ze was vervolgens als
wetenschappelijk medewerker verbonden aan een archeologisch
onderzoeksproject in Zoutleeuw en vervulde aansluitend
onderwijsopdrachten in het middelbaar en voortgezet onderwijs. In 1996
kwam ze als archivaris in dienst van het stadsarchief van Leuven. Sinds
2003 is ze er afdelingshoofd. In het verlengde van haar archieftaken
publiceert ze ook regelmatig, geeft ze voordrachten en is ze
verantwoordelijk voor tentoonstellingen over allerlei aspecten van het
Leuvens verleden.