O tema central é a cultura de masas, concretamente o universo do rock and roll, con moita influencia de músicos como David Bowie e referencias ó cine e ó cómic. A novela está ambientada nun mundo futurista, que pode ser herdeiro do de Blade Runner, a película de Ridley Scott, ou de Un mundo feliz, de Aldous Huxley. Sobre a estructura da novela é " coma unha acumulación de relatos curtos ou aventuras, unidos pola presencia de dous personaxes centrais, que viven nunha sociedade pechada, nunha cidade que está illada do entorno, ecoloxicamente estragado. Nesa cidade, Alfa, temos a estes dous personaxes, un pertencente á alta sociedade, un artista chamado Estevodavic, e outro á clase baixa, un asasino chamado Xandor F. A novela conta a vida dos dous, os encontros e desencontros que teñen nas cinco partes de que consta a obra " . " Soños eléctricos recolle a tradición da ciencia ficción que podemos chamar " sociolóxica " , que ten un dos seus máximos representantes actuais no americano Frederick Pohl, e foi iniciada por H. G. Wells, quen, frente á liña da ficción científica e tecnolóxica ó estilo de Verne, opta por especular coa evolución psicolóxica e social do home sometido á presión destas novas tecnoloxías. "