W historiografii radzieckiej Wojny Ojczyznianej jeszcze do niedawna istniala ogromna przerwa. Dotyczyla ona kampanii 1942 roku. Przyczyna byla prosta - Armia Czerwona przegrala wowczas praktycznie wszystkie bitwy z Wehrmachtem. Kontratakujac, probujac odwrocic losy wojny, RKKA (Rabocze-Krestianskaja Krasnaja Armia - Robotniczo-Chlopska Armia Czerwona) stracila ponad piec milionow zolnierzy, ogromna ilosc sprzetu wojskowego, oddala pole az po Wolge i gory Kaukazu. Po raz pierwszy w historii radzieckiej literatury dokladnie opisany zostal przebieg walk tego okresu. Autor korzystal tu glownie ze wspomnien bezposrednich uczestnikow wydarzen sprzed ponad szescdziesieciu lat, sowieckiej generalicji, ktora przyczyny swych porazek upatrywala przede wszystkim w jednym - przeciez "dopiero sie uczyli". Stad tez oryginalny tytul ksiazki - 1942 - rok nauki. Poniewaz po polsku nie brzmi on jednoznacznie i tak dosadnie jak po rosyjsku, za zgoda autora zmienilismy go na zaproponowany przez tlumaczke.