Dmitrij Bavilskij risknul porushit svoju chestno zarabotannuju reputatsiju literaturnogo kritika, javivshis pered chitatelem v kachestve avtora romana. I proza ego - otnjud ne plod khladnykh i trezvykh razmyshlenij: azart, emotsionalnyj i intellektualnyj napor oboznachili v etom romane perspektivu Bavilskogo kak uzhe sobstvenno prozaika.