MANUEL ANTONIO EMBARCOU EN 1926 NO CONSTANTINO CANDEIRA PARA NAVEGAR A VELA OS DOUSCENTOS DÍAS DE MAR PRECEPTIVOS NA PROCURA DUN MEDIO DE VIDA. E DESEMBARCOU AO ANO SEGUINTE, SEN TRABALLO PERO CONSAGRADO COMO POETA. ESA FOI A CONSECUENCIA LÓXICA DA SÚA FIRME VONTADE DE QUERER SER ESCRITOR, UN ANHELO QUE ATRAVESOU E ANOOU A VIDA E A OBRA DO RIANXEIRO. O TÍTULO DESTA BIOGRAFÍA QUERE SER METÁFORA DUN CAMIÑO DE RISCO ?A REBELDÍA? PARA IR NA PROCURA DA MAIOR LIBERDADE POSIBLE: MANUEL ANTONIO ELIXE UNHA OPCIÓN POLÍTICA MINORITARIA ?O NACIONALISMO DAS IRMANDADES? CANDO A TRADICIÓN FAMILIAR LLE PODERÍA RESERVAR UN LUGAR DE PRIVILEXIO NAS RINGLEIRAS DOS PODEROSOS PARTIDOS «TURNANTES». E ASPIRA, PERIGOSAMENTE, A UN LECTOR LABORIOSO E ESFORZADO INTELECTUALMENTE, PORQUE DESTE XEITO PODERÁ OFRECERLLE TEXTOS ONDE NON FALTEN AS DIFICULTADES E OS PROCEDEMENTOS EXPERIMENTAIS ?LÉXICOS, RÍTMICOS, GRÁFICOS E TIPOGRÁFICOS? QUE UN ESCRITOR AMBICIOSO POIDA PROPOÑER. DESTE XEITO, LIBERADO DA CRÍTICA E DO LECTOR TRADICIONAL INSTALADO NA ESTÉTICA DOMINANTE, MANUEL ANTONIO CAMIÑA SEN RESERVAS POLO VIEIRO EXPERIMENTAL E INNOVADOR. EN LIBERDADE