Dit boek gaat over theologie als universitair vak. Wat theologie aan de universiteit te doen heeft, en hoe ze dat doen moet, daarover bestaan heel verschillende opvattingen. In dit boek worden twee opvattingen met elkaar geconfronteerd, die in het Nederlandse bestel nogal eens in elkaars vaarwater zitten: theologie die zich in laatste instantie op een belijdenis baseert en theologie die zich beroept op het natuurlijk verstand. In de onderzoeksgroep waaruit dit boek is voortgekomen waren beide benaderingen vertegenwoordigd. Het resultaat is verrassend. Herhaaldelijk wordt betoogd, dat er in feite helemaal geen verschil is. In het spectrum van zienswijzen komen vele oude en nieuwe thema's naar voren: polytheisme versus monotheisme, spiritualiteit als verbindende schakel tussen theologie en filosofie, het concrete ingrijpen van God in de geschiedenis, de zogenaamde duplex ordo, de grammaticale analyse van religieuze taal, om er een paar te noemen. Het land dat door deze twee stromen van theologie bevloeid wordt blijkt vruchtbare bodem te zijn.