Avtory almanakha smelo rabotajut s sjuzhetami i kollizijami, s metaforami i s allegorijami, s samoj formoj teksta, s ego ritmom, s ego dykhaniem. Zdes est i grotesk, i ironija, i filosofija, i lirika. Zdes melkajut inye planety i ekzoticheskie ostrova, a sovsem rjadom okazyvajutsja vpolne uznavaemye, sugubo zemnye pejzazhi... Zdes est vse, chtoby dokazat, chto fantastika ne zabludilas v trekh sosnakh primitivnykh sjuzhetov, chto Zolushka esche zhiva i gotovitsja k novym svershenijam.