Richard Oliver; Lise Nistrup Jørgensen; Thies Marten Heick; Gregory M. Kemmitt; R. J. Bryson; H-D. Brix Burleigh Dodds Science Publishing Limited (2024) Saatavuus: Tilaustuote Pehmeäkantinen kirja
Peeters Publishers Sivumäärä: 434 sivua Asu: Pehmeäkantinen kirja Julkaisuvuosi: 2001, 20.11.2001 (lisätietoa) Kieli: Ranska
Au XIXe siècle, le discours amoureux est dominé par un modèle : le paradigme pétrarquisant de l'amour angélique, ou de l'amour séraphique. Ce paradigme, qui renvoie à une tradition particulièrement riche de la littérature européenne, donne à l'amour humain un statut céleste et en fait la préface de l'amour divin. Le présent ouvrage examine les sources platoniciennes de ces conceptions puis montre que de nombreux écrivains de l'époque romantique identifiaient le sentiment amoureux à une voix placée par Dieu dans la conscience humaine. Tous les écrivains du XIXe siècle ne se sont cependant pas rangés sous la bannière de cet idéal platonisant. Celui-ci fut mis en question par Stendhal, Balzac, Nerval, Baudelaire et Flaubert, qui ont consacré leurs écrits à indiquer combien ces modèles absolus, une fois appliqués à la vie quotidienne, se révélaient pernicieux. Ainsi, à travers les débats qui se sont noués autour de la question de l'idéalisme amoureux, c'est la nature conflictuelle du romantisme qui apparaît, et au-delà, c'est la problématique même de la modernité littéraire qui est posée : l'ambition de l'authenticité et la volonté de trouver une signification «laïque» au monde d'en bas entrent au XIXe siècle en concurrence, chez les écrivains, avec le désir de se hausser jusqu'à Dieu, ou de jouer un rôle d'intermédiaire entre la terre et le ciel.
Tuotteella on huono saatavuus ja tuote toimitetaan hankintapalvelumme kautta. Tilaamalla tämän tuotteen hyväksyt palvelun aloittamisen. Seuraa saatavuutta.