NA KHUTORE Tepla, vlazhna, kak noch v ijule, mertsaja zvezdami belkov... Psy pod telegoj, pchely v ule za dymkoj snov i oblakov. I nezhny kozhanye nozhny, vdokh prinimaja ostorozhno, kak stal rodnuju, i uzki... I smert i vechnost tak vozmozhny, no zhizn i bol tak gluboki.