Esli v armiju do sikh por prizyvajut, znachit, eto komu-to nuzhno. Tolko ponjat etu sententsiju soldatu Prostakovu ne pod silu. Pervogodku mnogogo i ne trebuetsja, emu by poest da pospat, i pobolshe. No armija vykovyvaet iz nego stojkogo bojtsa, nastojaschego zaschitnika Rodiny, kotoromu i zabor ne zazorno vykrasit, i v ataku idti bez strakha i upreka ne problema. Nado tolko sluzhit, sluzhit, sluzhit. Ved do komandira vysoko, a do dembelja daleko.